Roy Greve gefascineerd door het hoofd als de zetel van de persoonlijkheid

Het gesprek met de portretbeeldhouwer Roy Greve uit Midden Drenthe komt langzaam op gang. Al pratende met, warrige woorden, wil Greve vertellen, duiden en uitleggen, want hij is geraakt. Hij is gefascineerd door het hoofd als de zetel van de persoonlijkheid. Het is opvallend hoeveel de taal zich bedient van het woord ‘hoofd’ als beeld om diverse zaken mee uit te drukken: heethoofd, afdelingshoofd, warhoofd, hoofdverdachte, fijne kop etc.. Zo vaak beoordelen we elkaar op vluchtige indrukken, zonder dat we nauwgezet nagaan of het wel klopt wat we ervan denken? Mensen praten aan de oppervlakte langs elkaar heen, zijn niet in staat tot echt contact.

Greve wil kennen. Hij wil begrijpen.  Hij Begint bij de ander om de ziel van de mens te doorgronden, kijkt, neemt op en interpreteert. Zelfs voor iemand met een intuïtie zoals Greve, blijft iemand in een portret-plastiek te vangen, een enorme uitdaging. De zoektocht naar het gezicht achter het gezicht, vergelijkbaar met de zoektocht naar het allerheiligste – alsof God zelf achter het gelaat van de ander schuilgaat. Sommige mensen lezen boeken om via de personages zichzelf beter te kunnen begrijpen, zo leest Greve de gezichten van mensen. In zijn portret-plastieken is hij aangewezen op het gezicht zelf, de vorm, de proporties en de gelaatstrekken. Meer dan 100 verschillende foto’s heeft hij nodig om de wezenlijke kenmerken, de essentie van een persoon op het spoor te kunnen komen.

Personen die erg inspireren, zoals Rembrandt, Vincent van Gogh en veel anderen, portretteert Greve in series, waarbij hij in elk portret-plastiek een andere karaktertrek benadrukt om ze ten slotte samen te voegen. Op deze manier heeft hij bij de totstandkoming van het portret van Prins Claus gebruik gemaakt van afbeeldingen, waarbij hij recht wilde doen aan verschillende gezichtskenmerken. Zo is de typische haarlok van Prins Claus’ gezicht afkomstig uit een video, die rond zijn veertigste jaar gemaakt is en is de lach van toen hij met zijn kinderen speelde op het gras van Drakenstein.

‘De meeste controversen ontstaan doordat mensen hun eigen ziel niet verstaan, ofwel andermans ziel slecht interpreteren’, aldus Spinoza. Zo ging een grondig onderzoek naar het leven en het karakter van Spinoza vooraf aan de totstandkoming van zijn portret-plastiek, waarbij Greve door ‘met hem in gesprek te gaan’ en zich inleeft, in contact probeert te komen met de ziel van Spinoza.

Proces

Het maken van fijn-realistische en zeer persoonlijke portret-plastieken is een intense bezigheid, ook als het contact met mensen in tijd en ruimte overschrijdt. Daar waar Roy Greve tot de kern wil doordringen, duikt er steeds een nieuw stukje van de mens op, ook als die tegenstrijdig is, verandert dit het perspectief. Het gaat in wezen om een proces van voortdurende verkenning naar het waarachtige en het wezenlijke van die mens. Deze gedrevenheid is te proeven in zijn abstracte aanpak, gecombineerd met tot in het fijnste detail uitgewerkt gezicht. De waarnemingen zijn er om door te dringen tot het hart, uitgedrukt in een perfect- en fijn-realistisch portret. Dat vraagt aandacht, openheid, integriteit, reflectie en veel geduld.

Zijn gedrevenheid en perfectionisme zijn te proeven in zijn tot in details uitgewerkte portretten. Loop ik door zijn atelier, dan voel ik de raadselachtige blikken van weleer op mij rusten alsof zijn portretbeelden daadwerkelijk bezield zijn. Kijk ik hen aan, dan verwonder ik mij over de enorme verscheidenheid van de mens en realiseer ik me dat het echt kennen van één enkel ander mens al iets heel bijzonders is.

Bron: uit het interview van Margaretha Venema