Over het portret van Prins Claus von Amsberg


Prins Claus is hier op een latere leeftijd geportretteerd.

Dit portret heb ik uit een persoonlijke behoefte gemaakt want als persoon mocht ik hem bijzonder graag. Door zijn ziekte, de verstarring van zijn gezicht, is zijn karakter niet meer in een portret te vangen. Daarom heeft geen

portret-beeldhouwer zich aan Prins Claus gewaagd.

Pas na een voorbereidingstijd van meer dan een jaar

ben ik hem gaan maken. In dat jaar heb ik me in hem

verdiept. Ook verzamelde ik het materiaal om

mee te kunnen werken. Het modelleren zelf

heeft daarna ook nog eens 3 maanden geduurd.

 

Mensen hebben toch indrukken die kenmerkend zijn

van Prins Claus. Het gaat om die indrukken over de jaren

heen uitdrukking geven aan het wezen wie Prins Claus eigenlijk was. Daarom heb ik de typische eigenschappen van zijn gezicht vanaf zijn 38ste tot in het 70ste jaar verwerkt in het portret. De volgende hier gegeven aanwijzingen zijn te herkennen op de afbeeldingen van het portret. Al met al is het een portret geworden van een oudere Prins Claus zonder de verstarring van zijn ziekte.

 

Realistische, zeer persoonlijke portretbeelden in brons

Terug naar beginPortretbeeld_van_Dhr._G._Geurts_binnen_het_werk_van_Roy_Greve.htmlshapeimage_2_link_0

Zijn gulle, vriendelijke, innemende lach had hij altijd al,

ook als jonge vader.


Claus had een rijke wereld met opbouwende verhalen.


Dit drukte ik uit door hem naar rechts te laten kijken.


De huid van het portret heeft vlakken en onregelmatige breuken.

De gladheid van de vlakken staan voor zijn heldere inzichten en de breuken voor de onzekerheden.


Zijn typische haarlok rechtsboven (voor ons waarnemers linksboven) had hij rond zijn 40ste.


Op zijn 42ste jaar zakte zijn rechter (linker) mondhoek. Dit is het begin dat zijn gezichtspieren niet meer functioneerden. Eerst zakte de rechterhelft van zijn gezicht uit en daarna de linkerhelft. Het was het begin van zijn ziekte.


Deze vorm van de neus krijgt hij vanaf zijn 50ste.


Door zijn ziekte zijn, zijn ogen wat groter geworden en wat uitgezakt, lokende ogen. Dit is ontstaan vanaf zijn 62ste jaar.


De onderkin is zoals hij die had rond zijn 70ste jaar.


Door deze verschillende eigenschappen van zijn aangezicht over de jaren heen te combineren is het een zeer sprekend portret geworden.