Realistische, zeer persoonlijke portretbeelden in brons
Regelmatig krijg ik de vraag:
Hoeveel tijd neemt het in beslag om een realistisch en goed gelijkend portretbeeld te vervaardigen?
Voor een opdracht ga ik uit van 5 maal modelzitten en tussendoor werk ik steeds aan het beeld met behulp van foto’s. Ik maak gebruik van ongeveer 100 gedetailleerde foto’s van het gezicht.
Er zijn drie verschillende stadia voor het realiseren van een portretbeeld.
Hans van Mierlo
Een schets.
Aan deze opzet (schets) is
1 dagdeel door mij gewerkt.
G. Geurts
Fijn uitgewerkt.
Het fijn uitgewerkte portretbeeld en een perfecte realistische gelijkenis met het gezicht. De samenhang van de gevoelsuitdrukking over het hele gelaat is zeer ver doorgevoerd. Elk onderdeeltje, elk spiertje en elk bobbeltje is in het hele gezicht aan elkaar aangepast.
In totaal zijn er 7 sessies modelzitten geweest en is er in de tussentijd doorgewerkt met behulp van foto’s.
Prins Claus v. Amsberg
Definitief portretbeeld in brons.
Een ‘kunstig’ portretbeeld, een definitief verhaal.
Dit portretbeeld in brons heeft alle stadia doorgemaakt. Het vergde 2 jaar voorbereiding en daarna is er 3 maanden intensief aan gewerkt.
Het is een bezield portret van Claus op latere leeftijd.
Alle mensen hebben wel indrukken van prins Claus. Ik heb getracht om de indrukken die kenmerkend zijn (ook over de jaren heen) uit te drukken in het portret. Opvallende eigenschappen in zijn gezicht, vanaf zijn 35ste tot in het 70ste jaar zijn verwerkt in dit portret.
Claus had een rijke wereld van opbouwende verhalen. Dit drukte ik uit door hem naar rechts te laten kijken. De huid van het portret heeft vlakken en onregelmatige breuken. De gladheid van de vlakken staan voor zijn innemendheid, zijn heldere inzichten en de breuken voor zijn depressieve onzekerheden. Zijn typische haarlok rechtsboven (voor ons als waarnemers, linksboven) had hij vooral rond zijn 40ste jaar.
De vorm van zijn neus, de kromming ervan krijgt hij langzaam vanaf zijn 50ste. Mettertijd zijn zijn ogen wat veranderd en wat uitgezakt, lokende ogen. Zoals hier uitgebeeld is dit ontstaan vanaf zijn 62 jaar.
Zijn rechter (voor de waarnemer de linker) mondhoek zakt wat naar beneden. De linker helft en de rechter helft van het gezicht zijn verschillend. Op zijn 42ste jaar is dit het begin van het latere feit dat de functie van zijn gezichtspieren begonnen af te nemen. Eerst zakte de rechterhelft van zijn gezicht uit en daarna de linkerhelft.
De onderkin is zoals hij die had rond zijn 70ste jaar. Zijn gulle vriendelijke innemende lach had hij altijd al, ook als jonge vader spelend met zijn kinderen op het gras van Drakenstein, toen hij ongeveer 35 jaar was.
